مقطع SRC مقطع فولادی توسط بتن مسلح محصور شده است. به عبارت دیگر این مقطع شامل مقطع فولادی نورد شده یا مركب كه در داخل مقطع بتن مسلحی مدفون شده است.
مباحث فنی ستون مرکب فولادی – بتنی
ستون مختلط شكل پذیری بیشتری نسبت به ستون‌های بتنی دارد و اتصا‌لت آنها مانند ساختمان‌های فولادی است. پر كردن بتن داخل ستون نه تنها موجب افزایش ظرفیت باربری مقطع فولادی میشود، بلكه موجب مقاومت ستون در برابر حریق نیز میشود. از نظر شكل پذیری و ظرفیت چرخشی، مقاطع توخالی پر شده با بتن بهترین رفتار را در مقایسه با سایر انواع دیگر ستون مختلط دارد.
بتن توسط مقطع فولادی احاطه شده و حتی در لحظه رسیدن به مقاومت نهائی نیز بتن دچار گسیختگی كامل نمی‌شود.
وجود فو‌لاد در بیرونی‌ترین تارهای مقطع (جائی كه بیشترین كشش وجود دارد) به طور موثر سبب افزایش حداكثر مقاومت خمشی مقطع میشود.
همچنین وجود فو‌لاد با مدول االستیسیته زیاد (در مقایسه با بتن) در دورترین فاصله از مركز مقطع باعث افزایش ممان اینرسی میشود كه این دو مورد نهایتاً سبب افزایش سختی مقطع میشود.
بتن یك هسته ایده‌آل برای باربری ثقلی است. همچنین كمانش موضعی تیوب فولادی(خصوصا قوطی) را به تاخیر می‌اندازد و در برخی حاالت كمانش موضعی را به كلی حذف می‌كند.
آزمایشات نشان می‌دهد كه تیوب فولادی با محصور كردن بتن مقاومت فشاری ستون‌ها رادر حالت تیوب دایره (لوله) بالا برده و در نوع تیوب چهارگوش (قوطی) شكل پذیری را افزایش می‌دهد. لذا استفاده از مقطع CFT به عنوان ستون‌های در معرض بارهای فشاری شدید بسیار سودمند خواهد بود.
در مقایسه با ستون‌های بتنی با انبوه میلگردهای متقاطع، تیوب فولادی می‌تواند از كرمو شدن بتن جلوگیری كند.
به عبارت دیگر تراكم و شلوغی آرماتور خصوصاً در نواحی اتصال حذف میشود كه در ملاحظات لرزه‌ای بسیار سودمند خواهد بود. نتایج آزمایشات بسیاری نشان می‌دهند كه مقاومت، شكل پذیری و جذب انرژی با پركردن مقاطع توخالی با بتن افزایش می‌یابد.
برگرفته از : عمران سافت و ویکی پدیا
